Over een casanova 

Hij was een casanova in zijn jeugd, 
altijd omringt door mooie vrouwen. 
Dat vrouwvolk dat doet mij deugd, 
riep hij altijd vol zelfvertrouwen. 

Zo had hij velen door de jaren, 
blondines waren zijn voorkeur. 
Waarom, dat kon hij niet verklaren, 
ik val nu eenmaal op die kleur. 

Maar onze casanova werd ook ouder, 
en zijn figuur veranderde mee. 
Ik groei zei hij over zijn schouder 
tegen zijn eigen spiegelbeeld, ojee! 

Zijn haar werd minder, zijn buikje meer, 
en de vrouwtjes werden steeds krapper. 
De volgende hou ik, zei hij elke keer, 
ik wordt ouder en beslist niet knapper. 

Echter deze casanova had zijn kans gehad, 
had hij maar eerder toegeslagen. 
Op een dag was zijn hart het leven zat, 
en werd onze casanova weggedragen.