De Bokser 

Hij was een echte vechter, 
groot, gemeen en onverslaanbaar. 
Zij noemden hem "de rechter", 
want na een ronde was hij al klaar.
Zijn tegenstander in de ring, 
was altijd op het ergste voorbereid. 
Bij elke dreun die hij ontving, 
bracht het meer onzekerheid. 

Na veel partijen te hebben gewonnen, 
moest hij boksen tegen iemand uit Gent.
De trainer; Heb deze partij niet verzonnen, 
maar pas op voor deze vent. 
Voor de wedstrijd zag hij hem staan. 
Die man? Wat stelde die nu voor. 
Tegen hem, ik sla je van hier tot aan de maan. 
Ik "de rechter". Ik ben de sterkste hoor! 

Echter deze onbekende was razendsnel. 
De rechter kreeg het zwaar te verduren. 
Hij kreeg klappen, waar bleef de bel? 
Hoe lang moest het nu nog duren? 
De trainer geschrokken van zijn gezicht, 
gaf toe deze Belg was niet voor de poes. 
Sla die kerel zijn ogen dicht, 
Man raak hem, sla die vent tot moes! 

De rechter weer opgelapt voor de strijd, 
brulde nu is het met je gedaan. 
Door een snelle linkse werd hij verblijd. 
Hij zag die Belg niet eens meer staan. 
Sterren kreeg hij voor zijn ogen, 
en daar lag hij "de rechter" uitgeteld. 
De Belg; Jouw grote mond heb ik nooit gemogen, 
en ben dan ook blij dat ik je heb geveld.