Mijn vriendinnetje 

Ik drukte op de deurbel met, 
in mijn hand een bos rode rozen. 
Zag haar in een flits, ja nog net, 
daar stond ze dan en ik maar blozen. 

Liefste laat me nu snel binnen, 
wil je begroeten met een kus. 
Wil je omarmen, je beminnen, 
bij jou binnen is het zo lekker knus. 

Mijn ogen bekeken haar smachtend, 
zo sexy als ze daar voor me stond. 
Ze bewoog haar als was het geoefend, 
toen ze me voor ging, oh wat een kont. 

Liefste nu ik binnen ben met jou, 
is er geen houden meer aan. 
Kus je te pletter, omdat ik van je hou, 
zag haar ouders niet eens staan. 

Ik zag haar decolleté en dacht, 
allemachtig, wat ben jij toch een brok. 
Het was haar aantrekkingskracht, 
toen zag ik haar vader, ik schrok. 

Liefste laten we hier weg gaan, 
je vader kan me wel wat doen. 
Wil je meenemen, riep ik ontdaan, 
en gaf ik haar nog snel een zoen. 

Ik stond buiten voor ik het wist, 
met in mijn hand nog de rozen. 
Zag haar in een flits of had ik me vergist, 
had zeker het verkeerde tijdstip gekozen.